Pierwsza strona pracy "O znaczeniu leczniczem arsenobenzolu (606)".

Pozycja

Obraz przedstawia pierwszą stronę artykułu z Przeglądu Lekarskiego 1911 nr 7-8. U góry nagłówek: Z kliniki dermatologicznej Uniw. Jagiell. Poniżej tytuł artykułu: O znaczeniu leczniczem arsenobenzolu (606). Następnie wymieniono autorów: Prof. Dr Wład. Reiss i Dr Fr. Krzysztalowicz. Tekst główny zaczyna się od opisu zastosowania preparatu Ehrlicha (czyli salwarsanu) w leczeniu 74 pacjentów w klinice dermatologicznej. Opisano: • Praktykę zatrzymywania pacjentów w klinice aż do całkowitego ustąpienia objawów. • Systematyczne kontrole i obserwacje. • Szczegółową procedurę sporządzania roztworu leku – zawarto dokładne ilości składników: np. 1 cm³ etanolu, 10–20 kropli ługu sodowego, 3–4 cm³ soli fizjologicznej. • Lek wstrzykiwano pacjentom strzykawką marki „Record”.
Tytuł
Pierwsza strona pracy "O znaczeniu leczniczem arsenobenzolu (606)".
Opis
O znaczeniu leczniczem arsenobenzolu (606) / Wład. Reiss, Fr. Krzyształowicz. Kraków, 1911
Data
1911
Źródło
Biblioteka Medyczna UJ CM
Twórca
PL Władysław Reiss, Fr. Krzyształowicz
Licencja
Domena publiczna
Zestawy pozycji
Władysław Reiss
Site pages
Władysław Reiss (1866-1916)
Media
Obraz przedstawia pierwszą stronę artykułu z Przeglądu Lekarskiego 1911 nr 7-8. U góry nagłówek: Z kliniki dermatologicznej Uniw. Jagiell. Poniżej tytuł artykułu: O znaczeniu leczniczem arsenobenzolu (606). Następnie wymieniono autorów: Prof. Dr Wład. Reiss i Dr Fr. Krzysztalowicz. Tekst główny zaczyna się od opisu zastosowania preparatu Ehrlicha (czyli salwarsanu) w leczeniu 74 pacjentów w klinice dermatologicznej. Opisano: • Praktykę zatrzymywania pacjentów w klinice aż do całkowitego ustąpienia objawów. • Systematyczne kontrole i obserwacje. • Szczegółową procedurę sporządzania roztworu leku – zawarto dokładne ilości składników: np. 1 cm³ etanolu, 10–20 kropli ługu sodowego, 3–4 cm³ soli fizjologicznej. • Lek wstrzykiwano pacjentom strzykawką marki „Record”.O znaczeniu leczniczem arsenobenzolu (606)
Obraz przedstawia pierwszą stronę artykułu z Przeglądu Lekarskiego 1911 nr 7-8. U góry nagłówek: Z kliniki dermatologicznej Uniw. Jagiell. Poniżej tytuł artykułu: O znaczeniu leczniczem arsenobenzolu (606). Następnie wymieniono autorów: Prof. Dr Wład. Reiss i Dr Fr. Krzysztalowicz. Tekst główny zaczyna się od opisu zastosowania preparatu Ehrlicha (czyli salwarsanu) w leczeniu 74 pacjentów w klinice dermatologicznej. Opisano: • Praktykę zatrzymywania pacjentów w klinice aż do całkowitego ustąpienia objawów. • Systematyczne kontrole i obserwacje. • Szczegółową procedurę sporządzania roztworu leku – zawarto dokładne ilości składników: np. 1 cm³ etanolu, 10–20 kropli ługu sodowego, 3–4 cm³ soli fizjologicznej. • Lek wstrzykiwano pacjentom strzykawką marki „Record”.
Resource class
Image
Obraz przedstawia pierwszą stronę artykułu z Przeglądu Lekarskiego 1911 nr 7-8. U góry nagłówek: Z kliniki dermatologicznej Uniw. Jagiell. Poniżej tytuł artykułu: O znaczeniu leczniczem arsenobenzolu (606). Następnie wymieniono autorów: Prof. Dr Wład. Reiss i Dr Fr. Krzysztalowicz. Tekst główny zaczyna się od opisu zastosowania preparatu Ehrlicha (czyli salwarsanu) w leczeniu 74 pacjentów w klinice dermatologicznej. Opisano: • Praktykę zatrzymywania pacjentów w klinice aż do całkowitego ustąpienia objawów. • Systematyczne kontrole i obserwacje. • Szczegółową procedurę sporządzania roztworu leku – zawarto dokładne ilości składników: np. 1 cm³ etanolu, 10–20 kropli ługu sodowego, 3–4 cm³ soli fizjologicznej. • Lek wstrzykiwano pacjentom strzykawką marki „Record”.
Obraz przedstawia pierwszą stronę artykułu z Przeglądu Lekarskiego 1911 nr 7-8. U góry nagłówek: Z kliniki dermatologicznej Uniw. Jagiell. Poniżej tytuł artykułu: O znaczeniu leczniczem arsenobenzolu (606). Następnie wymieniono autorów: Prof. Dr Wład. Reiss i Dr Fr. Krzysztalowicz. Tekst główny zaczyna się od opisu zastosowania preparatu Ehrlicha (czyli salwarsanu) w leczeniu 74 pacjentów w klinice dermatologicznej. Opisano: • Praktykę zatrzymywania pacjentów w klinice aż do całkowitego ustąpienia objawów. • Systematyczne kontrole i obserwacje. • Szczegółową procedurę sporządzania roztworu leku – zawarto dokładne ilości składników: np. 1 cm³ etanolu, 10–20 kropli ługu sodowego, 3–4 cm³ soli fizjologicznej. • Lek wstrzykiwano pacjentom strzykawką marki „Record”.

Position: 102 (2 views)