Ilustracja z publikacji „Über Urticaria pigmentosa perstans” (Hamburg, 1903).

Media

Part of Ilustracja z publikacji „Über Urticaria pigmentosa perstans” (Hamburg, 1903).

Obraz przedstawia dwa szczegółowe rysunki mikroskopowe (Fig. 3 i Fig. 4) z pracy W. Reissa „Über Urticaria pigmentosa perstans” (Hamburg 1903) Rysunek oznaczony jako Fig. 3 przedstawia fragment skóry wraz z włosem wyrastającym z mieszka włosowego (tzw. cebulką). Na samej górze widoczna jest cienka warstwa naskórka w postaci zwartego, ciemnego układu komórek, ułożonych warstwowo. Pod naskórkiem znajdują się struktury skóry właściwej. W środku i nieco poniżej przebija się owalna struktura mieszek włosowy. Całość jest narysowana odcieniami niebieskiego, struktury tła i przestrzenie międzykomórkowe są jasnoniebieskie, a komórki i jądra silniej nasycone barwą. Rysunek oznaczony jako Fig. 4 przedstawia komórki tuczne (mastocyty) uwidocznione dzięki metodzie immersji i barwieniu błękitem metylenowym. Komórki rozmieszczone są nieregularnie, w grupach lub luźnych skupiskach, na tle drobnego, jasnego tła. Każda komórka ma charakterystyczny owalny lub spłaszczony kształt z gęstym, ziarnistym wypełnieniem – w wielu z nich widać wyraźne, grudkowate ziarna, zaznaczone ciemniejszym niebieskim lub czerwonawym tonem. Niektóre komórki mają wyraźne jądro. Część ma kształt serca lub łezki. Barwienie sprawia, że ziarnistości dają czerwony punktowy akcent na tle jasnoniebieskiej cytoplazmy. Komórki są różnej wielkości – od drobnych po większe z dużą ilością ziaren.
Tytuł
Ilustracja z publikacji „Über Urticaria pigmentosa perstans” (Hamburg, 1903).
Obraz przedstawia dwa szczegółowe rysunki mikroskopowe (Fig. 3 i Fig. 4) z pracy W. Reissa „Über Urticaria pigmentosa perstans” (Hamburg 1903) Rysunek oznaczony jako Fig. 3 przedstawia fragment skóry wraz z włosem wyrastającym z mieszka włosowego (tzw. cebulką). Na samej górze widoczna jest cienka warstwa naskórka w postaci zwartego, ciemnego układu komórek, ułożonych warstwowo. Pod naskórkiem znajdują się struktury skóry właściwej. W środku i nieco poniżej przebija się owalna struktura mieszek włosowy. Całość jest narysowana odcieniami niebieskiego, struktury tła i przestrzenie międzykomórkowe są jasnoniebieskie, a komórki i jądra silniej nasycone barwą. Rysunek oznaczony jako Fig. 4 przedstawia komórki tuczne (mastocyty) uwidocznione dzięki metodzie immersji i barwieniu błękitem metylenowym. Komórki rozmieszczone są nieregularnie, w grupach lub luźnych skupiskach, na tle drobnego, jasnego tła. Każda komórka ma charakterystyczny owalny lub spłaszczony kształt z gęstym, ziarnistym wypełnieniem – w wielu z nich widać wyraźne, grudkowate ziarna, zaznaczone ciemniejszym niebieskim lub czerwonawym tonem. Niektóre komórki mają wyraźne jądro. Część ma kształt serca lub łezki. Barwienie sprawia, że ziarnistości dają czerwony punktowy akcent na tle jasnoniebieskiej cytoplazmy. Komórki są różnej wielkości – od drobnych po większe z dużą ilością ziaren.
Obraz przedstawia dwa szczegółowe rysunki mikroskopowe (Fig. 3 i Fig. 4) z pracy W. Reissa „Über Urticaria pigmentosa perstans” (Hamburg 1903) Rysunek oznaczony jako Fig. 3 przedstawia fragment skóry wraz z włosem wyrastającym z mieszka włosowego (tzw. cebulką). Na samej górze widoczna jest cienka warstwa naskórka w postaci zwartego, ciemnego układu komórek, ułożonych warstwowo. Pod naskórkiem znajdują się struktury skóry właściwej. W środku i nieco poniżej przebija się owalna struktura mieszek włosowy. Całość jest narysowana odcieniami niebieskiego, struktury tła i przestrzenie międzykomórkowe są jasnoniebieskie, a komórki i jądra silniej nasycone barwą. Rysunek oznaczony jako Fig. 4 przedstawia komórki tuczne (mastocyty) uwidocznione dzięki metodzie immersji i barwieniu błękitem metylenowym. Komórki rozmieszczone są nieregularnie, w grupach lub luźnych skupiskach, na tle drobnego, jasnego tła. Każda komórka ma charakterystyczny owalny lub spłaszczony kształt z gęstym, ziarnistym wypełnieniem – w wielu z nich widać wyraźne, grudkowate ziarna, zaznaczone ciemniejszym niebieskim lub czerwonawym tonem. Niektóre komórki mają wyraźne jądro. Część ma kształt serca lub łezki. Barwienie sprawia, że ziarnistości dają czerwony punktowy akcent na tle jasnoniebieskiej cytoplazmy. Komórki są różnej wielkości – od drobnych po większe z dużą ilością ziaren.
Obraz przedstawia dwa szczegółowe rysunki mikroskopowe (Fig. 3 i Fig. 4) z pracy W. Reissa „Über Urticaria pigmentosa perstans” (Hamburg 1903) Rysunek oznaczony jako Fig. 3 przedstawia fragment skóry wraz z włosem wyrastającym z mieszka włosowego (tzw. cebulką). Na samej górze widoczna jest cienka warstwa naskórka w postaci zwartego, ciemnego układu komórek, ułożonych warstwowo. Pod naskórkiem znajdują się struktury skóry właściwej. W środku i nieco poniżej przebija się owalna struktura mieszek włosowy. Całość jest narysowana odcieniami niebieskiego, struktury tła i przestrzenie międzykomórkowe są jasnoniebieskie, a komórki i jądra silniej nasycone barwą. Rysunek oznaczony jako Fig. 4 przedstawia komórki tuczne (mastocyty) uwidocznione dzięki metodzie immersji i barwieniu błękitem metylenowym. Komórki rozmieszczone są nieregularnie, w grupach lub luźnych skupiskach, na tle drobnego, jasnego tła. Każda komórka ma charakterystyczny owalny lub spłaszczony kształt z gęstym, ziarnistym wypełnieniem – w wielu z nich widać wyraźne, grudkowate ziarna, zaznaczone ciemniejszym niebieskim lub czerwonawym tonem. Niektóre komórki mają wyraźne jądro. Część ma kształt serca lub łezki. Barwienie sprawia, że ziarnistości dają czerwony punktowy akcent na tle jasnoniebieskiej cytoplazmy. Komórki są różnej wielkości – od drobnych po większe z dużą ilością ziaren.

Position: 1 (1 views)